PT
BR
Pesquisar
Definições



prendo

A forma prendopode ser [primeira pessoa singular do presente do indicativo de prendarprendar] ou [primeira pessoa singular do presente do indicativo de prenderprender].

Sabia que? Pode consultar o significado de qualquer palavra abaixo com um clique. Experimente!
prenderprender
|ê| |ê|
( pren·der

pren·der

)
Conjugação:regular.
Particípio:abundante.


verbo transitivo

1. Atar, ligar.

2. Abraçar, enlaçar.

3. Agarrar.

4. Capturar, encarcerar.

5. Impedir, embaraçar.

6. Comunicar (falando do fogo).

7. Cativar.


verbo intransitivo

8. Criar raízes, pegar.

9. Ter relação, relacionar-se.

10. Comunicar.

11. Estar seguro, estar preso, estar sujeito.

12. Encontrar obstáculo, emperrar.


verbo pronominal

13. Ficar ou estar preso, seguro.

14. Arraigar-se, fixar-se.

15. Embaraçar-se, ficar perplexo.

16. Inquietar-se, preocupar-se.

17. Afeiçoar-se.

18. Casar-se.

19. Comunicar-se, atear-se.

etimologiaOrigem etimológica: latim prendo, -ere.
prendarprendar
( pren·dar

pren·dar

)
Conjugação:regular.
Particípio:regular.


verbo transitivo

1. Dar prendas a; presentear.

2. Dotar de prendas; premiar.

prendo prendo

Auxiliares de tradução

Traduzir "prendo" para: Espanhol Francês Inglês

Anagramas



Dúvidas linguísticas


O FLIP4 considera errado contraofensiva, propondo contra-ofensiva. Todavia, segundo o Acordo Ortográfico Da Língua Portuguesa de 1990 ainda em vigor, pode ver-se na sua BASE XVI, Art.º 1.º, Alínea b) que a vossa proposta está errada. De facto, diz-se ali (só se emprega o hífen nos seguintes casos) «Nas formações em que o prefixo ou pseudoprefixo termina na mesma vogal com que se inicia o segundo elemento: anti-ibérico, contra-almirante, infra-axilar, supra-auricular [...], semi-interno.»


Quando se pretende designar o acto de nivelar, o termo nivelagem está correcto?