esmordecer
esmordeceresmordecer
|cê|
|cê|
(
es·mor·de·cer
es·mor·de·cer
)Conjugação:regular.
Particípio:regular.
verbo transitivo
1.
Tirar o ânimo a.
2.
Desalentar; entibiar.
verbo intransitivo
3.
Perder o ânimo, as forças.
4.
Desmaiar; desfalecer.
5.
Afrouxar, diminuir.
