Conjugação do verbo:
incomunicar
Indicativo
Presente
eu
incomunicotu
incomunicasele/ ela/ você
incomunicanós
incomunicamosvós
incomunicaiseles/ elas/ vocês
incomunicamPretérito Perfeito
eu
incomuniqueitu
incomunicasteele/ ela/ você
incomunicounós
incomunicámosvós
incomunicasteseles/ elas/ vocês
incomunicaramPretérito Imperfeito
eu
incomunicavatu
incomunicavasele/ ela/ você
incomunicavanós
incomunicávamosvós
incomunicáveiseles/ elas/ vocês
incomunicavamPretérito Mais-Que-Perfeito
eu
incomunicaratu
incomunicarasele/ ela/ você
incomunicaranós
incomunicáramosvós
incomunicáreiseles/ elas/ vocês
incomunicaramFuturo
eu
incomunicareitu
incomunicarásele/ ela/ você
incomunicaránós
incomunicaremosvós
incomunicareiseles/ elas/ vocês
incomunicarãoConjuntivo
Presente
que eu
incomuniqueque tu
incomuniquesque ele/ ela/ você
incomuniqueque nós
incomuniquemosque vós
incomuniqueisque eles/ elas/ vocês
incomuniquemPretérito Imperfeito
que eu
incomunicasseque tu
incomunicassesque ele/ ela/ você
incomunicasseque nós
incomunicássemosque vós
incomunicásseisque eles/ elas/ vocês
incomunicassemFuturo
se eu
incomunicarse tu
incomunicaresse ele/ ela/ você
incomunicarse nós
incomunicarmosse vós
incomunicardesse eles/ elas/ vocês
incomunicaremInfinitivo
Pessoal
eu
incomunicartu
incomunicaresele/ ela/ você
incomunicarnós
incomunicarmosvós
incomunicardeseles/ elas/ vocês
incomunicaremImpessoal
incomunicar
Condicional
eu
incomunicariatu
incomunicariasele/ ela/ você
incomunicarianós
incomunicaríamosvós
incomunicaríeiseles/ elas/ vocês
incomunicariamImperativo
Afirmativo
incomunica
tu
incomunique
ele/ ela/ você
incomuniquemos
nós
incomunicai
vós
incomuniquem
eles/ elas/ vocês
Negativo
não incomunique
ele/ ela/ você
não incomuniquemos
nós
não incomuniqueis
vós
não incomuniquem
eles/ elas/ vocês
Gerúndio
incomunicando
Particípio Passado
incomunicado