PT
BR
Pesquisar
Definições



Pesquisa nas Definições por:

galego

galegada | n. f.

Conjunto de galegos....


galeguice | n. f.

Acto, dito ou comportamento próprio de galego....


Movimento que visa uma reintegração do galego no sistema linguístico do português....


cancioneiro | n. m.

Colecção de cantigas ou de antigas poesias (líricas e outras) em português, castelhano, galego, provençal, etc....


minhoto | adj. | n. m.

Relativo ao Minho....


paio | n. m. | adj. n. m.

Enchido de carne de porco ensacada em tripa mais grossa que a do chouriço....


galiziano | adj. | adj. n. m.

Diz-se da língua, da poesia e dos trovadores de Portugal e da Galiza, nos primeiros séculos da nacionalidade portuguesa....


chaira | n. f.

Peça cilíndrica de aço em que se afiam facas....


galeguismo | n. m.

Locução ou palavra peculiar ou exclusiva da Galiza ou do galego, introduzida ou presente noutra língua....


agalegar | v. tr. | v. tr. e pron. | v. pron.

Dar a expressão ou o modo galego a; adaptar aos usos e costumes galegos....


galeguizar | v. tr. e pron. | v. tr.

Tornar ou tornar-se semelhante ou adaptado ao galego....


gaita | n. f. | interj.

Pequeno instrumento de sopro, semelhante à flauta e de som agudo....


galego | adj. | n. m.

Relativo ao galego enquanto sistema linguístico....


galaico | adj. | n. m.

Relativo à Galécia, província romana da Hispânia, hoje correspondente às regiões da Galiza e do Minho....


calaico | adj. | n. m.

Relativo à Galécia, província romana da Hispânia, hoje correspondente às regiões da Galiza e do Minho....


galega | n. f.

Género de plantas leguminosas....


mouro | adj. | n. m. | adj. n. m.

Relativo aos mouros....



Dúvidas linguísticas



Em https://www.flip.pt/Duvidas.../Duvida-Linguistica/DID/777 vocês concluem dizendo "pois trata-se de uma oração subordinada condicional, introduzida pela conjunção se". Nesse caso, pelas mesmas regras ali expostas, não teria de ser "pois se trata"? O "pois" não atrai nunca próclise?
No português europeu, a conjunção pois não é geralmente um elemento desencadeador de próclise (posição pré-verbal do pronome pessoal átono, ou clítico), a qual, como se referiu na resposta à dúvida posição dos clíticos, está associada a fenómenos gramaticais de negação, quantificação, focalização ou ênfase (vd. Eduardo RAPOSO et al. (orgs.), Gramática do Português, 1.ª ed., vol. II, Lisboa: Fundação Calouste Gulbenkian, 2013, pp. 2241-2242).


Pesquisas em corpora revelam que, na norma europeia, existem casos da conjunção pois com próclise (ex.: As despesas não aumentaram tanto como as receitas, pois se arredondaram em 26 811 contos) mas comprovam também que, estatisticamente, essa conjunção é mais usada com ênclise (posição pós-verbal do pronome pessoal átono), como na frase Em conclusão, as frases que nos enviou enquadram-se no contexto referido na alínea f), pois trata-se de uma oração subordinada condicional, introduzida pela conjunção se. Essa tendência é também corroborada pela seguinte afirmação de Ana Maria Martins, que se debruça sobre o tema na obra acima citada: «As orações explicativas introduzidas por pois (cf. Caps. 34, 35 e 38) apresentam sempre colocação enclítica dos pronomes átonos (desde que a próclise não seja independentemente motivada) [...].» (vd. Eduardo RAPOSO et al. (orgs.), Gramática do Português, 1.ª ed., vol. II, Lisboa: Fundação Calouste Gulbenkian, 2013, p. 2299).


Na norma brasileira, dado que a tendência natural é para a colocação do pronome antes do verbo, tal como se afirma na resposta à dúvida amanhã: ênclise ou próclise?, o habitual é a conjunção pois ser mais usada com próclise (ex.: O resultado foi satisfatório, pois se conseguiu atingir o objetivo).




A palavra seje existe? Tenho um colega que diz que esta palavra pode ser usada na nossa língua.
Eu disse para ele que esta palavra não existe. Estou certo ou errado?
A palavra seje não existe. Ela é erradamente utilizada em vez de seja, a forma correcta do conjuntivo (subjuntivo, no Brasil) do verbo ser. Frases como “Seje bem-vindo!”, “Seje feita a sua vontade.” ou “Por favor, seje sincero.” são cada vez mais frequentes, apesar de erradas (o correcto é: “Seja bem-vindo!”, “Seja feita a sua vontade.” e “Por favor, seja sincero.”). A ocorrência regular de seje pode dever-se a influências de falares mais regionais ou populares, ou até mesmo a alguma desatenção por parte do falante, mas não deixa de ser um erro.

Ver todas