PT
BR
Pesquisar
Definições



Pesquisa nas Definições por:

tônica

Qualificativo das flexões verbais cuja sílaba tónica está na terminação ou na desinência e não na raiz (ex.: andaremos é uma forma arrizotónica)....


protónico | adj.

Colocado antes da sílaba tónica....


Diz-se das formas verbais que têm como sílaba tónica ou dominante a última do radical....


postónico | adj.

Que vem depois da sílaba ou da vogal tónica da palavra (ex.: contexto postónico; vogal postónica)....


pretónico | adj.

Que precede a sílaba tónica (ex.: contexto pretónico; vogal pretónica)....


base | n. f. | adj. 2 g. 2 núm.

Nota fundamental, tónica....


acento | n. m.

Sinal diacrítico para marcar a pronúncia das vogais ou a sílaba tónica....


dominante | adj. 2 g. | n. f.

Nota que domina o tom, ou quinta acima da tónica....


genepi | n. m.

Planta alpina asterácea, tónica e sudorífica....


umlaut | n. m.

Influência de uma vogal final átona sobre a vogal radical tónica....


metafonia | n. f.

Influência de uma vogal final átona sobre a vogal radical tónica (ex.: cedo, cedes)....


tónica | n. f.

Nota tónica de escala ou gama....


gim-tónica | n. 2 g.

Coquetel feito com gim e com água tónica....


perispómeno | adj. n. m.

Que ou palavra que tem acento circunflexo na última sílaba ou que, sendo palavra aguda, tem uma vogal tónica fechada....


tónico | adj. | adj. n. m.

Que recebe o tom ou o acento (ex.: sílaba tónica)....


agudo | adj. | n. m.

Diz-se do acento gráfico (´) que, em português, assinala as vogais a, e, i, o e u da sílaba tónica, quando abertas....


aloés | n. m. 2 núm.

Resina que se extrai de muitas espécies de aloés, empregada como tónica e purgativa....


consoante | adj. 2 g. | n. f. | prep.

Conformidade do som final de duas ou mais palavras, desde a vogal tónica em diante....



Dúvidas linguísticas



Como se classifica gramaticalmente a forma levemo-lo?
Gramaticalmente, levemo-lo corresponde a uma forma do verbo levar na primeira pessoa do plural do imperativo (ex.: amigos, levemos isto daqui já), seguido do pronome átono o, que assume a forma -lo por estar a seguir a uma forma verbal terminada num -s (que desaparece: levemos + o = levemo-lo).

A forma levemos, isoladamente, poderá corresponder também ao presente do conjuntivo (ex.: é preciso que levemos isto daqui), mas, como tem o pronome átono em posição enclítica (depois do verbo), não corresponde a esse tempo, pois o presente do conjuntivo é normalmente antecedido da conjunção que, com propriedades de atracção do pronome átono (ex.: é preciso que o levemos daqui), não sendo considerada gramatical uma construção proclítica nesse caso (ex.: *é preciso que levemo-lo daqui).




Gostaria de saber se o verbo vir na frase eu não quero que eles "vão" à festa, está correto e se não qual é a forma correta.
Na frase Eu não quero que eles vão à festa está presente o verbo ir, indicando que alguém faz uma acção de se deslocar de cá para lá, ou de um local próximo para um local mais afastado.
Se quiser utilizar o verbo vir, indicando que alguém faz uma acção de se deslocar de lá para cá, ou de um local afastado para um local mais próximo de quem fala, deverá utilizar a forma venham.
Em ambos os casos, a frase estará correcta, pois trata-se de formas verbais no presente do conjuntivo (ou presente do subjuntivo, no português do Brasil), por fazer parte de uma oração subordinada completiva ou integrante, que é complemento directo do verbo querer. As duas frases apenas diferem no sentido dado por ser o verbo ir ou o verbo vir.


Ver todas