PT
BR
Pesquisar
Definições



afane

A forma afanepode ser [primeira pessoa singular do presente do conjuntivo de afanarafanar], [terceira pessoa singular do imperativo de afanarafanar] ou [terceira pessoa singular do presente do conjuntivo de afanarafanar].

Sabia que? Pode consultar o significado de qualquer palavra abaixo com um clique. Experimente!
afanarafanar
( a·fa·nar

a·fa·nar

)
Conjugação:regular.
Particípio:regular.


verbo transitivo

1. Procurar com afã.


verbo intransitivo e pronominal

2. Trabalhar ou operar com afã. = AFADIGAR, AFAINAR-SE, ATAREFAR, AZAFAMAR

3. [Informal] [Informal] Apoderar-se de algo de modo ilícito. = FANAR

etimologiaOrigem etimológica: latim *afannare, de affaniae, -ae, banalidades.
afane afane

Anagramas



Dúvidas linguísticas


O FLIP4 considera errado contraofensiva, propondo contra-ofensiva. Todavia, segundo o Acordo Ortográfico Da Língua Portuguesa de 1990 ainda em vigor, pode ver-se na sua BASE XVI, Art.º 1.º, Alínea b) que a vossa proposta está errada. De facto, diz-se ali (só se emprega o hífen nos seguintes casos) «Nas formações em que o prefixo ou pseudoprefixo termina na mesma vogal com que se inicia o segundo elemento: anti-ibérico, contra-almirante, infra-axilar, supra-auricular [...], semi-interno.»


Pode-se utilizar a seguinte forma do particípio passado: tinha sido pago ou tinha pago?