esbandalhar
esbandalharesbandalhar
(
es·ban·da·lhar
es·ban·da·lhar
)
verbo transitivo e pronominal
1.
Deixar ou ficar em bandalhos ou em trapos.
=
ESFARRAPAR, FARRAPAR
2.
Deixar ou ficar em pedaços.
=
DESMANCHAR, ESCANGALHAR
verbo transitivo
3.
Desarranjar.
4.
Deitar a perder.
=
ESBANJAR
SinónimoSinônimo geral:
DESBANDALHAR
