Conjugação do verbo:
autopunir
Indicativo
Presente
eu
autopunotu
autopunesele/ ela/ você
autopunenós
autopunimosvós
autopuniseles/ elas/ vocês
autopunemPretérito Perfeito
eu
autopunitu
autopunisteele/ ela/ você
autopuniunós
autopunimosvós
autopunisteseles/ elas/ vocês
autopuniramPretérito Imperfeito
eu
autopuniatu
autopuniasele/ ela/ você
autopunianós
autopuníamosvós
autopuníeiseles/ elas/ vocês
autopuniamPretérito Mais-Que-Perfeito
eu
autopuniratu
autopunirasele/ ela/ você
autopuniranós
autopuníramosvós
autopuníreiseles/ elas/ vocês
autopuniramFuturo
eu
autopunireitu
autopunirásele/ ela/ você
autopuniránós
autopuniremosvós
autopunireiseles/ elas/ vocês
autopunirãoConjuntivo
Presente
que eu
autopunaque tu
autopunasque ele/ ela/ você
autopunaque nós
autopunamosque vós
autopunaisque eles/ elas/ vocês
autopunamPretérito Imperfeito
que eu
autopunisseque tu
autopunissesque ele/ ela/ você
autopunisseque nós
autopuníssemosque vós
autopunísseisque eles/ elas/ vocês
autopunissemFuturo
se eu
autopunirse tu
autopuniresse ele/ ela/ você
autopunirse nós
autopunirmosse vós
autopunirdesse eles/ elas/ vocês
autopuniremInfinitivo
Pessoal
eu
autopunirtu
autopuniresele/ ela/ você
autopunirnós
autopunirmosvós
autopunirdeseles/ elas/ vocês
autopuniremImpessoal
autopunir
Condicional
eu
autopuniriatu
autopuniriasele/ ela/ você
autopunirianós
autopuniríamosvós
autopuniríeiseles/ elas/ vocês
autopuniriamImperativo
Afirmativo
autopune
tu
autopuna
ele/ ela/ você
autopunamos
nós
autopuni
vós
autopunam
eles/ elas/ vocês
Negativo
não autopuna
ele/ ela/ você
não autopunamos
nós
não autopunais
vós
não autopunam
eles/ elas/ vocês
Gerúndio
autopunindo
Particípio Passado
autopunido