Conjugação do verbo:
monografar
Indicativo
Presente
eu
monografotu
monografasele/ ela/ você
monografanós
monografamosvós
monografaiseles/ elas/ vocês
monografamPretérito Perfeito
eu
monografeitu
monografasteele/ ela/ você
monografounós
monografámosvós
monografasteseles/ elas/ vocês
monografaramPretérito Imperfeito
eu
monografavatu
monografavasele/ ela/ você
monografavanós
monografávamosvós
monografáveiseles/ elas/ vocês
monografavamPretérito Mais-Que-Perfeito
eu
monografaratu
monografarasele/ ela/ você
monografaranós
monografáramosvós
monografáreiseles/ elas/ vocês
monografaramFuturo
eu
monografareitu
monografarásele/ ela/ você
monografaránós
monografaremosvós
monografareiseles/ elas/ vocês
monografarãoConjuntivo
Presente
que eu
monografeque tu
monografesque ele/ ela/ você
monografeque nós
monografemosque vós
monografeisque eles/ elas/ vocês
monografemPretérito Imperfeito
que eu
monografasseque tu
monografassesque ele/ ela/ você
monografasseque nós
monografássemosque vós
monografásseisque eles/ elas/ vocês
monografassemFuturo
se eu
monografarse tu
monografaresse ele/ ela/ você
monografarse nós
monografarmosse vós
monografardesse eles/ elas/ vocês
monografaremInfinitivo
Pessoal
eu
monografartu
monografaresele/ ela/ você
monografarnós
monografarmosvós
monografardeseles/ elas/ vocês
monografaremImpessoal
monografar
Condicional
eu
monografariatu
monografariasele/ ela/ você
monografarianós
monografaríamosvós
monografaríeiseles/ elas/ vocês
monografariamImperativo
Afirmativo
monografa
tu
monografe
ele/ ela/ você
monografemos
nós
monografai
vós
monografem
eles/ elas/ vocês
Negativo
não monografe
ele/ ela/ você
não monografemos
nós
não monografeis
vós
não monografem
eles/ elas/ vocês
Gerúndio
monografando
Particípio Passado
monografado