Conjugação do verbo:
ensilar
Indicativo
Presente
eu
ensilotu
ensilasele/ ela/ você
ensilanós
ensilamosvós
ensilaiseles/ elas/ vocês
ensilamPretérito Perfeito
eu
ensileitu
ensilasteele/ ela/ você
ensilounós
ensilámosvós
ensilasteseles/ elas/ vocês
ensilaramPretérito Imperfeito
eu
ensilavatu
ensilavasele/ ela/ você
ensilavanós
ensilávamosvós
ensiláveiseles/ elas/ vocês
ensilavamPretérito Mais-Que-Perfeito
eu
ensilaratu
ensilarasele/ ela/ você
ensilaranós
ensiláramosvós
ensiláreiseles/ elas/ vocês
ensilaramFuturo
eu
ensilareitu
ensilarásele/ ela/ você
ensilaránós
ensilaremosvós
ensilareiseles/ elas/ vocês
ensilarãoConjuntivo
Presente
que eu
ensileque tu
ensilesque ele/ ela/ você
ensileque nós
ensilemosque vós
ensileisque eles/ elas/ vocês
ensilemPretérito Imperfeito
que eu
ensilasseque tu
ensilassesque ele/ ela/ você
ensilasseque nós
ensilássemosque vós
ensilásseisque eles/ elas/ vocês
ensilassemFuturo
se eu
ensilarse tu
ensilaresse ele/ ela/ você
ensilarse nós
ensilarmosse vós
ensilardesse eles/ elas/ vocês
ensilaremInfinitivo
Pessoal
eu
ensilartu
ensilaresele/ ela/ você
ensilarnós
ensilarmosvós
ensilardeseles/ elas/ vocês
ensilaremImpessoal
ensilar
Condicional
eu
ensilariatu
ensilariasele/ ela/ você
ensilarianós
ensilaríamosvós
ensilaríeiseles/ elas/ vocês
ensilariamImperativo
Afirmativo
ensila
tu
ensile
ele/ ela/ você
ensilemos
nós
ensilai
vós
ensilem
eles/ elas/ vocês
Negativo
não ensile
ele/ ela/ você
não ensilemos
nós
não ensileis
vós
não ensilem
eles/ elas/ vocês
Gerúndio
ensilando
Particípio Passado
ensilado