Conjugação do verbo:
emocionar
Indicativo
Presente
eu
emocionotu
emocionasele/ ela/ você
emocionanós
emocionamosvós
emocionaiseles/ elas/ vocês
emocionamPretérito Perfeito
eu
emocioneitu
emocionasteele/ ela/ você
emocionounós
emocionámosvós
emocionasteseles/ elas/ vocês
emocionaramPretérito Imperfeito
eu
emocionavatu
emocionavasele/ ela/ você
emocionavanós
emocionávamosvós
emocionáveiseles/ elas/ vocês
emocionavamPretérito Mais-Que-Perfeito
eu
emocionaratu
emocionarasele/ ela/ você
emocionaranós
emocionáramosvós
emocionáreiseles/ elas/ vocês
emocionaramFuturo
eu
emocionareitu
emocionarásele/ ela/ você
emocionaránós
emocionaremosvós
emocionareiseles/ elas/ vocês
emocionarãoConjuntivo
Presente
que eu
emocioneque tu
emocionesque ele/ ela/ você
emocioneque nós
emocionemosque vós
emocioneisque eles/ elas/ vocês
emocionemPretérito Imperfeito
que eu
emocionasseque tu
emocionassesque ele/ ela/ você
emocionasseque nós
emocionássemosque vós
emocionásseisque eles/ elas/ vocês
emocionassemFuturo
se eu
emocionarse tu
emocionaresse ele/ ela/ você
emocionarse nós
emocionarmosse vós
emocionardesse eles/ elas/ vocês
emocionaremInfinitivo
Pessoal
eu
emocionartu
emocionaresele/ ela/ você
emocionarnós
emocionarmosvós
emocionardeseles/ elas/ vocês
emocionaremImpessoal
emocionar
Condicional
eu
emocionariatu
emocionariasele/ ela/ você
emocionarianós
emocionaríamosvós
emocionaríeiseles/ elas/ vocês
emocionariamImperativo
Afirmativo
emociona
tu
emocione
ele/ ela/ você
emocionemos
nós
emocionai
vós
emocionem
eles/ elas/ vocês
Negativo
não emocione
ele/ ela/ você
não emocionemos
nós
não emocioneis
vós
não emocionem
eles/ elas/ vocês
Gerúndio
emocionando
Particípio Passado
emocionado